بازی The Darkness II

بعد از عرضه اولین بازی از فرانچیز Darkness المنت های جدیدی در سبک شوتر اول شخص ( FPS) به گیمپلی بازی افزوده شد که بدون هیچ تردیدی باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در بازی های FPS شد. یکی مهمترین المنت های بازی Drakness ضربه زدن به دشمنان و ابجکت های بازی بود که این عنوان را به گیمی با المان های جدید تبدیل کرد. حال اگر امکان گرفتن و ضربه زدن به دشمنان را با دو دست شیطانی که کارایی بالای دارد تلفیق کنیم گیم پلی ای ویژه خلق می شود که جذابیت و سرعت وصف ناپذیری به گیم می دهد.

مقدمه:

همه جا تاریک است، تنها صدایی که جلب توجه میکند، صدای چکش است. ناگهان چشمانتان را باز می کنید، دستانتان با میخ به چوب کوبیده شده، سر خود را به پایین خم کرده، نوری تیره رنگ از بدنتان در جریان است، سر خود را بلند کرده و به چشمان فردی غضب آلود، ظاهری کریح خیره می شوید. او کیست؟ به دنبال چیست؟ بیایید به اتفاقات قبل از این ماجرا برگردیم ... جکی Donـِ خانواده مافیایی فرانچتی (جکی از یک خوانواده ایتالیایی -آمریکایی است و دو سال پس از اتفاقات بازی نخست، حال جکی به پدرخواندگی این خانواده در آمده) شده و همه به او مانند یک پدرخوانده احترام می گذارند. جکی وارد رستورانی ایتالیایی می شود و به سمت میز اختصاصی خود راهنمایی می شود، صحنه یادآور فضای فیلم هایی چون "رفقای خوب" و... از این دست است. جکی به میز خود میرسد، جایی که دو نفرانتظار وی را می کشند. یکی از آنها شروع به صحبت می کند که ناگهان تیری به یکی از آنها برخورد کرده؛ تا جکی به خود می آید، ونی سفید دیوار را خراب کرده و به داخل رستوران وارد می شود، جکی به عقب پرتاب می شود و توسط محافظانش به مکانی امن برده می شود. جکی به شدت مجروح شده. آنها در آشپزخانه رستوران هستند، و در بر روی آنها قفل شده، گاز فضای آشپزخانه را پر می کند و انفجاری رخ میدهد. همه جا روشن می شود.

به حال برمی گردیم؛ همان فرد، با ظاهر مندرس و پاهایی لنگ و با نگاهی رعب آور، در مورد تاریکی و قدرت بی پایان آن می گوید و می خواهد آن را از آن خود کند. به رستوران برمی گردیم؛ جکی از فرط درمانگی به خارج از رستوران می خزد و دشمنانی که جکی را در این وضعیت می بینند او را به سخره گرفته و قصد بازی دارند. ولی صدای آشنای "تاریکی" به گوش میرسد. جکی از جایش بلند می شود و با نفوذ به تاریکی درون خود، خیابان را غرق به خون می کند. پس از صحنه هایی از درگیری جکی با دشمنان، با تصویر ذهنی جکی از "جنی" - نامزد جکی که توسط عمو پائولی به قتل رسید - مواجه می شویم. این توهم ناشی از چیست؟ آیا جکی پس از پایان تلخ و تراژیک بازی پیشین با خاطرات جنی زندگی میکند؟

پس از کمی نمایش از بخش های اکشن بازی، دوباره به حال بر می گردیم. مرد می گوید که باید قدرت های تاریک خود را به او تسلیم کند و توضیح می دهد که چگونه "تاریکی" جکی را وادار به دیدن قتل جنی کرده و با استفاده از این اتفاق به جکی مسلط شده ولی پس از همه این صحبتها جکی سرباز میزند و شکنجه گر شروع به شکنجه او میکند.

دوباره صحنه روشن شده و به گذشته می رویم. در مترو قرار داریم. جکی برای استفاده از قدرتهای تاریکی مجبور به از بین بردن منابع نور است. منابع نور را نابود کرده و یکی از مخلوقات تاریکی (DarkLing) را فراخوانی کرده و پس از درگیری نفسگیر جکی با دسته ای کماندو، باز به حال برگشته، جایی که مرد لنگ از گرفتن تاریکی و لطفی که قصد در انجام آن دارد می گوید؛ جکی که خود را مستاصل می بیند و رمقی در بدنش نمانده، صدای "تاریکی" را در گوش خود می شنود. پس از رهایی از بند، با کمک "تاریکی"، مرد لنگ قبل از فرار به جکی می گوید که به خاطر استفاده نکردن از این شانس برای رهایی از تاریکی پشیمان خواهد شد. باز هم همه جا تاریک می شود و نمایش به پایان می رسد. منظور او از این جمله چه بود؟ چه چیزی در انتظار جکی و تاریکی درونش است؟ آیا تنها قدرت تاریکی است که آن مرد را در صدد تصاحب آن برآورده؟ ...

با توجه به داستان محور بودن این بازی، امیدوارکننده ترین اتفاقی که در روند ساخت شماره دوم رخ داد، همکاری نویسنده اصلی کتاب های کمیک تاریکی و همچنین قسمت اول بازی یعنی Paul Jenkins با سازندگان بازیست؛ کسی که داستان (The Darkness (TD و فضای تاریک و نوآر گونه بازی را با عناصر سورئال در هم آمیخته و به زیبایی تمام آن را شکل داده.

به تازگی کتاب کمیک جدیدی از این سری برای کسانی که موفق به تجربه قسمت اول نشده اند، منتشر شده که The Darkness II: Confession نام دارد و همچنین اطلاعات پیش زمینه ای از قسمت دوم می دهد و همانند نمایش های بازی بر این موضوع اذعان دارد که جکی سعی در استفاده نکردن از تاریکی دارد ولی....

اولین نکته که در خلال گیم پلی به نمایش در آمده جلب توجه می کرد، عمق و سرعت بیشتر مبارزات و همچنین سینمایی تر شدن بازی به نسبت بازی پیشین است که به نظر، DE در این زمینه بسیار خوب عمل کرده. حرکات بسیار متنوع بازوی شیطانی (Demon Arm) و کنترل بسیار بهتر روی آن از جمله پیشرفتهای قدرت های تاریکی به نسبت شماره اول است. به وسیله بازوی شیطان می توانید اشیاء موجود در محیط را گرفته و به سمت دشمنان پرت کنید و یا از هر چیزی به عنوان سپر استفاده کنید. Gestural Slash نیز در خلال نمایش بازی معرفی شد که به وسیله بازوی شیطان از هر جهتی می توانید به دشمنان ضربات مرگباری وارد کنید که به نسبت ضربات یکنواخت شماره قبل که تنها به یک شکل وارد می شد پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته. دیگر قابلیت اضافه شده برای بازوی شیطانی، گرفتن دشمنان از نواحی مختلف بدن آنها و تکه تکه کردن آنها توسط Devil Arm است، که البته انیمیشن های متفاتی که DE برای قدرت های تاریکی در نظر گرفته قابل ستایش است. کندن قلب دشمنان و خوردن آن توسط Devil Arm هم برای کسب جان و قدرت، هنوز در بازی وجود دارد.

تعداد دشمنان به نسبت پیش بیشتر شده و آنها دیگر از ضعف های تاریکی (نور) آگاه هستند و از هر حربه ای برای ضربه زدن به جکی و تصاحب قدرتهای تاریکی استفاده می کنند. هوش مصنوعی دشمنان بسیار عالی می باشد. گرافیک فنی بازی نسبت به قبل دستخوش تغییر اساسی شده؛ استایل گرافیکی بازی چیزی بین بازیهای Cel-Shaded و واقع گرایانه است. دیگر Starbreeze Engine جایی در بازی تاریکی ندارد و DE از موتور خود (Evolution Engine) در طراحی بازی استفاده می کند که تمرکز بیشتر روی استایل هنری نوآر بازی دارد. DE، خود از استایل بازی چنین یاد می کند: "high contrast, grafic novel noir". همه چیز در TD2 با دست طراحی شده، احاطه شدن آبجکتها با خطوط سیاه و تزریق نورپردازی به شکلی عمیق در لایه های بافتها از ویژگی های عمیق گرافیک منحصر به فردیست که بازی از آن بهره می برد. طراحی هنری بازی نیز زیباست و با توجه به شناختی که از عنوان TD داریم، تنوع محیط ها نیز در بازی بالا خواهد بود. در بازی پیشین رویارویی با دنیای واقعی و جهنم وجودی جکی و ... تجربه های بی بدیلی بود که امیدوار به تجربه ای مشابه در قسمت دوم هستیم. با توجه به صداپیشگی دوباره ی مایک پَتون (Mike Patton) به جای تاریکی، به نظر باز هم TD2 در این بخش می درخشد. صداگذاری هم در بازی به خوبی انجام گرفته و یکی از نکات مثبت بازیست.

بازی The Darkness II پا را فراتر از تعریف "استاندارد" گذاشته و تعاریف خاص خود را ارائه می کند.  نمایش های اخیر بازی امیدوار کننده بوده و یکی از بهترین و سینمایی ترین بازی هایی بود که در نمایشگاه های امسال به نمایش درآمد.

و...

 درجه بندی بازی: ترسناک / اکشن / ماجراجویی / اول شخص

این بازی برای سنین بالای 18 سال مناسب است.

تصاویری از محیط بازی:

سیستم مورد نیاز بازی:

نوشتن نظر